
laat weten wada ge der van vond en of da ge nog wilt

Druppels tegen de ruit
Van de kamer
Diep in mij
Sporen trekkend over het raam
Laat me toch in de waan
Dat het goed was
Dat het hetzelfde was als wat ik las
Zoete liefde, voor altijd
Zonder enige vorm van nijd.
Spijtig dat het niet zo kon zijn mijn lief,
Ik vertrek nu, heel stilletjes, als een dief
Eens heb ik jouw hart en jij het mijne gestolen
Laat me nu maar eenzaam dolen
Door de straten van het leven
Het was goed voor even.
Maar nu moeten we verder gaan,
En elkaar vergeten bij het kraaien van de eerste
haan.